Zbieraj punkty-Serca i wymieniaj je na nagrody w programie Serce za Serce. Aby sprawdzić liczbę swoich Serc wpisz adres e-mail podany podczas Zakupów dla KASISI. Aby punkty wpływały na Twoje konto, zawsze używaj tego samego adresu e-mail.
Historia życia siostry Jolanty to materiał na niezwykłą powieść filmową. Przerwane przez wojnę dzieciństwo na Podolu, wywózka w wagonach towarowych na Syberię, pobyt w łagrach sowieckich, głód, okrutny mróz, tułaczka po Syberii, później także z „dziećmi Andersa” po Azji i Afryce, by w końcu w 1946 r. stanąć u bram ukochanego Kasisi i przez następne siedemdziesiąt sześć lat całkowicie oddać się wychowywaniu kolejnych pokoleń zambijskiej młodzieży odrzuconej przez los i najbliższych.
Dziś siostra Jolanta obchodzi 96 urodziny!!!
Kochana Siostro!!! Dziękujemy za siostry obecność w Kasisi praktycznie od zawsze. Wtedy, gdy w początkowych dekadach ubiegłego stulecia nie było tu prawie nic, a dzieciom, by złagodzić cierpienie, trzeba było podawać kropelkę wody z cukrem. Gdy szalała segregacja rasowa, gdy w Domu co raz częściej pojawiały się dzieci z najcięższymi chorobami. I wtedy, gdy Kasisi zaczęło się rozwijać i zmieniać, osiągając miano najlepszego domu dziecka w całym kraju. To też Siostry wielka zasługa!
Pomimo swojego wieku siostra Jolanta wciąż towarzyszy grupie najstarszych chłopców w Kasisi, naprzemiennie bohatersko ustawiając i rozpuszczając ich Kasiską tradycją stały się wspólne wieczory, w czasie których mimo trzypokoleniowej różnicy wieku, wystukuje laską rytm śpiewanych przez chłopców współczesnych piosenek.
Dla nas siostra jest „duchową babcią“. Wiemy, że modli się też za Was, wspierających Kasisi. A modlitwa jej naprawdę ma moc, oj ma…
Szczególnie dziś za Siostrę dziękujemy. Mocno ściskamy, ślemy najlepsze życzenia!!! Samego dobra, dużo zdrowia i sił na kolejne 100 lat z nami!!!
Pamiętajcie dziś o siostrze Jolancie! Nieoficjalnie wiemy, że siostra ma leciutką słabość do słodkości, zwłaszcza urodzinowych tortów.
Wyobraź sobie, że każdego dnia w Twoim domu prąd jest dostępny tylko przez 2 godziny. I nigdy nie wiesz, o której godzinie się pojawi i kiedy zniknie. Nie możesz zagotować wody, włączyć pralki czy naładować telefonu. Po zmierzchu toniesz w ciemnościach we własnym mieszkaniu. A teraz wyobraź sobie, że w takich warunkach żyje 250 dzieci w Kasisi, które potrzebują nie tylko ciepła rodzinnego, ale też zwykłego, codziennego bezpieczeństwa. Zambia nie ma prądu, bo zmienia się klimat. Deszcze nie padają mimo, że już dawno powinny zacząć. Większość elektrowni to turbiny wodne, ale zbiorniki świecą pustkami. Dla nas to codzienna walka z ograniczeniami, które nie powinny być dotyczyć żadnego dziecka.
